Waar zijn de oordopjes !

HELP mijn kindje doet alles op Volume Housefeest !

Herken je dit ? Nou ik wel ! Op dit moment heb ik een groepje vrij luidruchtige kinderen. Ik ben helemaal uitgeteld aan het eind van zo'n dag. Alles lijkt op een volume van maximale decibellen te moeten. Spelen, zingen, boos zijn, blij zijn, praten, iets vragen met elkaar communiceren. Ja ik als Gastouder heb daar ook net zoveel last van als jij als ouder. Mijn enige voordeel is dat ik de kinderen om 18.00 weer mee naar huis kan geven en met suizende oren op de bank kan ploffen.

Maar wat belangrijker is wat kun je er aan doen ?
Aan de hand van praktijk voorbeelden probeer ik wat tips te geven, maar ook aan te geven wat zeker Niet werkt. En net als alles wat je kinderen wilt leren, zal geduld en consequent zijn, je redding zijn.

Voordat ik t ga hebben over do's en don'ts moeten we eerst kijken naar waar het gedrag vandaan komt.
Want ik heb het in deze blog niet over kinderen met b.v. een medische zorgvraag. Kindjes die last hebben van hun gehoor, ergens pijn hebben of misschien ziek zijn.
Kijk ook goed of er een patroon in het geschreeuw zit. Als je kindje naar bed moet, is het misschien al te moe, dan zul je daar naar moeten kijken of er iets veranderd moet worden, denk aan o.a. bedtijd vervroegen. Of altijd rond eind van de middag als je wil koken, misschien heeft je kindje al honger en helpt het om alvast iets kleins als een soepstengeltje te geven.

Als er geen aanwijsbare reden voor het geschreeuw is, dan kunnen we verder.
Het gegil van je dreumes is vermoeiend, vaak ook frustrerend, want uiteindelijk wil je vooral dat je kind gewoon op een rustige manier communiceert in plaats van met die harde tonen. Ik probeer wat van mijn werkwijze, tips en trucs voor je te beschrijven.

Alle adviezen ten spijt... Negeren helpt niet.

Voorbeeld
Bij mij op de groep zit een kleine dreumes die bij alles, maar dan ook echt wat niet lukt of wat ze juist wel wil schreeuwt. MÀÀÀMMMMM NINNAAAAA. Negeren is de optie niet, dan geef ik de boodschap af dat ze niet gehoord wordt en zal heet schreeuwen uit eindelijk ivergaan in frustrayie en huilen, dat mag ook de bedoeling niet zijn. Ik ga dan ook steevast naar haar toe, door mijn knieën en praat heel zachtjes (bijna fluisterend) tegen haar. Zo moet ze even stoppen met schreeuwen en zich concentreren op wat ik zeg. Vervolgens merk ik dat ze steeds vaker met een zachtere stem terug gaat praten. En dat je elkaar ook met zachte stem iets kunt vertellen. Onthoudt, je kunt een dreumes wel vertellen te stoppen, maar dat begrijpen ze vaak nog niet. Een ander voorbeeld stellen bereik je sneller wat mee.

Wachten in de hoop dat t over gaat .. niet doen.
Wat je beter kunt doen is consequent laten zien, beter gezegd horen in dit geval is hoe je het wel wilt. En ik begrijp echt het kost heel veel energie, maar wachten tot het over gaat nog meer (en in ergste geval niet omdat je kindje niets anders is aangeleerd)

Terug schreeuwen Niet Doen !
Hoewel het ons allemaal (ja ook mij) wel eens gebeurd, je stem verheffen om boven het geschreeuw uit te komen. Het werkt echt averechts. Onbewust geef je namelijk het signaal af dat schreeuwen oke is. Je geeft het verkeerde voorbeeld.
Voorbeeld
Een Peuter gaat helemaal op in zijn spel met de auto's whieeee whieeeee brrrrOEMMMMM en de andere kinderen lopen al met hun handen voor de oren of gaan tegen elkaar gillen om boven het geluid van de gierende auto's uit te komen. Ik probeer hem meermaals te corrigeren dat je zachtjes ook een auto na kunt doen.
Na 4 keer uitleggen, heb ik de neiging om hem hard te roepen bij zijn naam echter weet ik dat dan alle kinderen schrikken, dus ik laat het. Ik loop wederom naar hem toe en leg een consequentie uit. Nu ga je spelen en maakt een auto een zacht geluid en anders kun je even niet spelen. De boodschap is nu duidelijk (en ja die moet ik meermaals herhalen maar het volume is omlaag en de rust een beetje wedergekeerd in huis.)

Probeer gevoel te benoemen wat je ziet. Ik zie dat je blij/boos/verdrietig bent maar als je gilt dan versta ik je niet, misschien wil je mij zachtjes vertellen waarom je blij/boos/verdrietig bent.

Bied een alternatief. Gillen mag straks als we buiten zijn of doe je even op de gang. In de kamer praten we gewoon.

Praat zoveel mogelijk op rustige toon, ook als volwassenen onderling. Op deze manier geef je consequent het goede voorbeeld.
Voorbeeld
Bij mij op de opvang stimuleer ik de kinderen ook om rustig met elkaar te praten. Zo ontstaan er regelmatig meningsverschillen of ruzietjes die gepaard gaan met wen hoop geschreeuw van Nee Nee en Aaaahhhhh naar elkaar. Dan ga ik er op mijn knieën bij zitten en vraag eerst of er even gestopt kan worden met gillen. Zover ze kunnen mag er vertelt worden wat er gebeurd is en laat ze rustig tegen elkaar zeggen wat ze niet leuk vonden en wat wel. Zo help ik ze om rustig te laten weten wat je wilt of niet, maar ook om naar elkaar te luisteren en dat kan alleen als je beide rustig praat. Vervolgens help ik hen weer op weg samen te spelen.

Lees voor.. Lees voor.. Lees voor..
Vak komt gillen voort uit frustratie doordat wij volwassenen het kind niet begrijpen. Ik heb het al vaker verteld hier, maar met voorlezen bevorder je de woordenschat van je kindje. En met een grotere woordenschat leert je kindje zichzelf beter te uiten

En als laatste... neem af en toe een break voor jezelf.
Vraag iemand even paar uurtjes op te passen. Zodat je even bij kunt tanken. Dat komt je geduld altijd even ten goede. En mocht je nu denken.. ik kan een ander dat geschreeuw niet aandoen, bedenk je dan: Jij hebt hethet gegil dag in en dag uit, de oppas 2 uurtjes.

Ik hoop dat ik wat inzichten heb kunnen bieden voor jou binnen je gezin of misschien wel voor jou tegenover een ander gezin. Want is dat laatste het geval bied ipv goed bedoelde adviezen een oppas uurtje aan. Moet je eens kijken hoe papa en mama er weer even tegen kunnen.

Warme Groet Linda