Driftbuien

Driftbui… Ja ook hier komen ze voor 😊                                                                            Ik heb al eens eerder een blog geschreven over boos zijn, maar omdat het een onderwerp is wat steeds weer terugkomt, besluit ik nogmaals aandacht te besteden aan die vervelende, nooit handig geplaatste driftbuien van onze Lieve dreumes en peuter.                                                               

Natuurlijk komt de driftbui van je kindje altijd op een verkeerd moment, net als je gezellig op visite bent, in de supermarkt loopt of in de wachtkamer van het Consultatiebureau.  Zelf zak je het liefste door de grond, ook mij is dat wel eens over komen toen mijn Lieve Puber dochter een kleine Puber Peuter was. Ja en hoe reageer je nu, snel de driftbui stillen met drinken of een koekje, hem uit laten razen, met alle minachtende blikken of goed bedoelde opmerkingen ten spijt.

Eenmaal nadat eerste jaar als je denkt elk huiltje te kennen van je kindje, honger, slaap, pijn of een vieze luier komt daar dat ene huiltje bij,                                            dat ene huiltje dat je kindje gebruikt om zijn zin te krijgen.  Hmmm is dit huiltje nu echt of gespeelt, en ojee als je denkt het goed te hebben, gaat het nog harder met als gevolg een enorme driftbui, emotionele uitbarsting van je kindje, kort of lang.  En ergste is.. deze kunnen nog 3 jaar lang met meer of minder regelmaat terugkomen.

Het huiltje is Echt.. niet om zijn zin te krijgen, maar om emoties te uiten die hij ervaart als hij zijn zin niet krijgt.

Laten we vooral de Driftbui eens in een positief licht bekijken, want hoe meer we begrijpen waar zo’n vreselijke bui goed voor is, hoe minder ergernis het bij ons volwassenen oplevert.  En bovenal hoe makkelijker je anticipeert en er naar kunt handelen.

Want, waar is zo’n driftbui nu eigenlijk goed voor.  Net als bij ons is het eruit gooien van emoties soms gewoon goed voor het verlagen van je stresshormoon, even letterlijk stoom afblazen.  Al snel in ons leventje leren we dat heftig emotioneel gedrag niet gewenst is, we kroppen onze gevoelens allemaal in meer of mindere mate wel eens op.. eigenlijk toch mooi dat deze kleine hummel het nog wel mag.

Door de emotie te uiten in agressieve vorm, denk aan slaan of gooien met spullen, corrigeren we naar positief gedrag. Boos zijn mag, slaan of gooien met spullen niet. Door die driftbui leer je dus stiekem wat  positief gedrag is.

Een driftbui tijdens het spelen, je kindje leert erdoor om na het uiten van zijn frustratie weer met een leeg en fris gevoel opnieuw te proberen,  dus onderdrukken, nee dat hoeft niet, zeg je kindje gewoon dat je het wel snapt dat het niet leuk is dat de toren weer omvalt. Erken hem in zijn emoties en laat hem weer opnieuw proberen.  De driftbui helpt hem gewoon bij het leren doorzetten en niet opgeven.

Emoties uiten door ze te verwoorden, dat lukt je kindje nog niet en ja als je nee krijgt en je bent het er niet mee eens, dan wordt je boos. Maar hoe laat je dat merken… Nou schreeuwend en krijsend op de grond bijvoorbeeld, zo maak ik jou duidelijk dat ik het niet met je eens ben.

Het mooiste van alles, het grootste compliment,  een kindje dat zich veilig voelt, durft zich te uiten.  Voor ons voelt zo’n boos kindje alsof hij niet blij is met ons, maar het tegen deel is waar.  We leren hem grenzen en wat Nee betekend en je kindje leert dat hij bij jou boos mag zijn en voelt dat hij zijn emoties mag uiten. Maar behoudt je grens en geef niet toe als het antwoord nee is, want juist die duidelijkheid maakt dat hij veilig en vertrouwd genoeg is dat emoties eruit mogen komen.  Het versterkt je band als ouder en kind meer als je een driftbui toelaat en je duidelijk in je grenzen blijft,  dan wanneer je je kindje zijn zin geeft of beloont om stil te zijn.

Dit uitgelegd te hebben, en je nu een klein beetje inziet dat Driftbuien stiekem goed zijn voor de ontwikkeling,  hoor ik je denken,   JA, Ja Lin, dat is mooi verwoord, maar wat moet ik nu met zo’n driftbui, alles wat ik doe lijkt de bui te verergeren en ik weet het gewoon af en toe niet meer.

Natuurlijk snap ik die gedachte !  Maar ik zal proberen enkele handvatten te geven,

Net zoveel ouders en professionals als er zijn, bijna net zoveel meningen en ideeën er zijn over hoe je moet reageren op een driftbui.                                                                Er is er niet 1 de beste en niet 1 de minste.                                                                Daarom wil ik beginnen met mijn belangrijkste regel, het maakt niet uit wat je doet, al je het maar Consequent bent in wat je doet !

Wees je als eerste bewust van je eigen gevoel, ben je zelf erg gefrustreerd, dan zal je kindje dat voelen en ook die emoties weer meenemen in zijn driftbui.   Je kindje zit al met zijn eigen gevoel in de knoop en kan dan jou frustratie of boosheid er net niet bij hebben.  

Het grootste en tevens moeilijkste advies is dan ook,  Probeer rustig te blijven. 

ik geef mijn ouders altijd aan, blijf bij jezelf, doe wat voor jou goed voelt, maar doe het consequent.  Probeer je de aanpak van negeren, doe dit dan altijd en overal voor een bepaalde periode. Probeer je de aanpak van de ‘boos zijn plek’ doe dit dan ook consequent.  Want hoe inconsequenter je bent, hoe minder duidelijkheid en minder veiligheid je voor je kindje creëert.

De ‘boosheid plek’, ik zelf ben geen voorstander van Straf .. hier bij mij thuis zijn emoties toegestaan, zolang je maar niet slaat, schopt of gooit met spullen.              We gaan even verder in het Driftbui verhaal.. Want ook hier komen ze voor.  Nu heb ik een hele zachte kinderfauteuil en dat is DE plek waar je boos mag zijn.

Als een kindje een driftbui krijgt/ heeft en ik zie dat praten even niet helpt, zeg ik al vrij snel, 'O Linda ziet dat je boos bent' (wat al zichtbaar verlichting geeft, omdat ik hen erken in hun gevoel) , ''Nou je mag wel even boos zijn, doe dat maar even op de stoel, als je klaar bent mag je een knuffel komen halen''.  Vaak is het dan heel snel over, soms duurt het wat langer. Dan vraag ik gaat het weer ? Bij Nee is het Nee, dan mag je lekker nog even boos zijn, maar daar schenk ik geen aandacht aan. Bij ja of na snikken, antwoord ik, kom maar gauw een knuffel halen. Ik ga dan ook niet meer in op de boze emoties, die zijn klaar. We gaan gewoon weer verder spelen.  Zo geef ik kindjes het vertrouwen dat boos zijn mag, maar je daar verder geen aandacht mee krijg.

Volgende tip is dan ook:  Geef je Kindje niet te veel aandacht, negeren hoeft niet, maar in een driftbui leid elk antwoord  en elke vorm van aandacht tot meer boosheid. Je kindje is al overprikkeld van emoties en elke prikkel is dan een prikkel teveel.

En als laatste, wat ook ik mijn ouders vaak even toe fluister als ik zie dat het nodig is,  Zorg goed voor jezelf, want zo’n kleine driftige peuter kan je soms behoorlijk leeg zuigen.  Merk je dat je het liefste mee zou willen gillen met je kindje of even niet meer aardig en begripvol kan reageren..  neem tijd voor jezelf. Regel een oppas en laad even op met je partner of een vriend/vriendin. Stap eens uitgebreid onder de douche en plan een middagje Netflix tanken voor jezelf op de bank.

Warme Groet Linda